Tuesday, January 25, 2005

The end


Here I am, my last day in Thailand. Not months, weeks or days are left, only a few hours. The last week I didn't do much anymore. I walked around and I shopped. And now I'm ready. My backpack is almost packed, with a lot of new clothes, and a lot of good memories ...
Tomorrow I'm home again.


Hier zit ik dan, de laatste dag in Thailand. Geen maanden, weken, dagen schieten er nog over, alleen nog maar enkel uurtjes. De laatste week heb ik niet zo heel veel meer gedaan. Nog wat zitten rondlopen en shoppen. En nu ben ik klaar. Mijn rugzak is zo goed als gepakt, met hoop nieuwe kleren en nog veel meer herinneringen...
Morgen ben ik terug thuis.

Thursday, January 20, 2005

Amulets



Here I am in Bangkok, the last few days of my trip ... 5 days are left. Yesterday I went to the amulet market. There they sell thousands of buddha images, small ones of not even half a cm big to huge ones of 2 meter big. The prices start from 2 baht to thousands of baht. There are a lot of people selling like ten amulets, most of the times amulets that are not even worth more than 20 baht, I wonder how they can make a living out of that. It is also funny to see how some people study the amulets with magnifying glasses as if they are holding a very expensive antique amulet, but in reality these amulets are not worth more than 10 baht ...
This morning it was raining very hard, it was like Belgium .. I guess I should prepare myself slowly to go back ...


Hier zit ik dan in Bangkok, de laatste dagen van mijn reis ... nog 5 schieten er over. Gisteren ben ik naar de amulettenmarkt geweest. Daar verkopen ze duizenden boeddhabeeldjes, van nog geen halve centimeter groot tot 2 meter. De prijzen beginnen van 2 baht tot duizenden baht. Er zitten daar veel van die mensen die maar tien amuletten hebben om te verkopen, meestal van die amuletten die niet meer dan 20 baht waard zijn, ik vraag me toch af hoe die daar genoeg geld mee kunnen verdienen. Het is ook grappig te zien hoe sommige mensen amuletten bestuderen met een vergrootglas alsof ze een of andere superdure antieke amulet vasthouden, en dat zijn dan van die amuletten van 10 baht ...
Vanmorgen regende het keihard, 't leek wel Belgie ... ik geloof dat ik langzamerhand voorbereid word om terug te komen ...

Monday, January 17, 2005

Back to BKK

Early this morning I took the bus to Bangkok. On the way, I got a phone call from my parents that there had been an accident in the Bangkok Metro and that there were hundreds of wounded people. So you see, it can be really dangerous traveling around Thailand. The nuns in Suan Mokkh would have a good explanation about why I never was involved in any of these dangerous circomstances : karma ! People that are victims in those kind of situations have bad karma. That's what they told us multiple times, that the tsunami victims must have had bad karma, cause they know monks in the affected areas who all came out of it well, cause they have good karma. Maybe I have good karma too then, or ... I was just lucky ! ;-)

Ik heb vanmorgenvroeg de bus van Sukothai naar Bangkok genomen. Onderweg kreeg ik een telefoontje van mijn ouders dat er een botsing is geweest in de metro van bangkok en er zijn zeker honderd gewonden gevallen. Zo zie je maar, he, 't kan echt gevaarlijk zijn in Thailand rondreizen. De nonnen in Suan Mokkh zouden anders wel een hele goede verklaring hebben waarom ik nooit betrokken ben in al die gevaarlijke toestanden : karma ! Mensen die slachtoffer zijn in dergelijke situaties hebben nl. slecht karma. Dat hebben ze meermaals gezegd, dat de slachtoffers van de tsunami slecht karma moeten hebben, want ze kennen monikken in de getroffen gebieden en die zijn allemaal gezond en wel ontkomen, want zij hebben goed karma. Misschien heb ik dus ook wel goed karma of gewoon veel geluk, natuurlijk .... ;-)

Sunday, January 16, 2005

Sukothai old city




I got there finally ! This morning around a quarter past seven I left to the old city. I rented a bike, and around noon I had aready finished. Yes, it was kind of a disappointment, it was a lot smaller than I thought it would be. But it is very beautiful. Especially Wat Si Chum, the one with the huge sitting buddha was impressive. I made some really nice pics there cause there was a pro photgrapher taking pictures of an old lady that was sitting at the huge hand of the buddha. I guess he has payed her to sit there, and I could take a nice picture from behind his back ;-)
I think that I did about 10 to 15 km on my bike, if I believe the scales on the map, so that was my exercise for today ...
And that was that, my last destination outside of Bangkok before I go back home. Tomorrow I will return to Bangkok and I will have a week to go shopping, and shopping, and doing some sightseeing and some ... shopping. ;-)


Ik ben er geraakt ! Vanmorgen rond kwart na 7 ben ik al naar de oude stad vertrokken. Ik heb er een fiets gehuurd, en rond 12 uur was ik al klaar. Ja, dat was toch eigenlijk wel tegenvallen, 't is veel kleiner dan ik had gedacht. Maar 't is wel allemaal heel mooi. Vooral wat Si Chum, met een reusachtige boeddha vond ik wel indrukwekkend. Ik heb er trouwens ook een prachtige foto kunnen trekken want er was juist een professionele fotograaf foto's aan 't trekken van een oud vrouwtje dat bij de reusachtige hand van de boeddha zat. Ik vermoed dat hij haar had ingehuurd, en ik kon ook een foto trekken van achter zijn rug ;-)
Ik denk wel dat ik, als ik de schalen op de kaart moet geloven (ik heb er mijn twijfels over), tussen de 10 en de 15 km heb gefietst, dus mijn lichaamsbeweging voor vandaag heb ik ook al gehad...
En dat was 't dan, dit was mijn laatste bestemming buiten Bangkok voor ik terug naar huis kom. Morgen keer ik terug naar bangkok en dan heb ik daar nog een week om te shoppen, en te shoppen, nog wat toeristische dingen te bezien, en nog wat te shoppen ... ;-)

Saturday, January 15, 2005

Sukothai again

This morning I took the bus to Sukothai. The ride took a bit longer than I anticipated, 7 hours in total. But I got there eventually. This time I stay at the J&J-guesthouse. Somebody from the yoga course advised me to come here. And it appears to be a nice guesthouse. The owner is belgian too, from Brugge. And that's way they have delicious croissants and Brioches on the menu, mmm
The last time I was in Sukothai, I was here with my parents, and I was sick. Let's hope that I will get to the old city this time so I can see the ruins ...


Vanmorgenvroeg heb de bus genomen naar Sukothai. De rit duurde wel ietsje langer dan ik had verwacht, 7 uur in totaal. Maar ik ben er dan toch geraakt. Deze keer logeer ik in J&J-guesthouse. Die was me aangeraden door iemand uit mijn yogalessen. En 't blijkt ook wel een mooie guesthouse te zijn. De eigenaar is ook een Belg, uit Brugge. En dat heeft als gevolg dat ze heerlijke croissants en briochen op de menukaart hebben staan, mmm.
Vorige keer toen ik hier was met mijn ouders, was ik ziek, laten we hopen dat ik deze keer wel tot in de oude stad geraak en de ruines kan zien ...

Wednesday, January 12, 2005

Staying longer in Suan Mokkh, mmm, I don't think so

Yesterday when I wanted to check into my room in the monastery, the key didn't fit in the lock, but it did fit in the lock of the room next to mine. This was not a problem for me, I woul simply take the other room. But when i told the nun that the key fitted in the wrong lock, she wouldn't listen to me at all and she told me that it was impossible that I could open the right lock. She said this in a very aggressive way, it completely shocked me and could cry (I didn't though). You just have spent ten days in complete silence with only happy, smiling people around you, and then the first person you speak to starts shouting at you. She probably didn't mean it that bad and if I hadn't just finished the retreat I probably wouldn't have been so shocked, but now it had really made a deep impression on me. She did prove to me that you could open the right lock with that key, cause when you try really really hard, you can get every lock open, here in Thailand. I decided I should calm down a bit before taking any decisions. I went into chaya town and there I met some fellow meditators, and they had a great plan ! The wanted to take the nighttrain to Bangkok that night so they could go to the Sting concert (profits will go to the tsunami vitims) tomorrow. Well, I could see myself do that, so I immediately bought my trainticket to bangkok.
Today we went to Sting. It was great ! We had to wait for a very long time in a queue to get our tickets that we bought on the net. But we got in right on time. The concert lasted for about 2 hours. The atmosphere was great, especially during songs like "Roxanne" and "Englishman in NY". The only thing that I didn't like so much is that a few people from Suan Mokkh forgot about everything we learned and immediately had to get absolutely drunk. Luckily there were still some people sober like me.




Toen ik gisteren in het klooster in mijn kamer wilde inchecken bleek dat de sleutel van mijn kamer niet in mijn slot paste, maar in dat van de kamer ernaast. Op zich was dit helemaal geen probleem voor mij, dan zou ik gewoon de kamer ernaast nemen. Maar toen ik dat tegen de non vertelde dat de sleutel in het verkeerde slot pastte, wou ze niet eens naar mij luisteren en zei dat het niet kon dat ik mijn eigen kamer niet openkreeg. Ze deed het op zo'n manier dat ik echt schrok, en dat ik bijna zin had om te gaan janken. Dan heb je tien dagen in stilte gezeten en met enkel lachende en blije mensen om je heen en dan begint een van de eerste mensen met wie je spreekt je bijna uit te kafferen. Ze bedoelde het waarschijnlijk niet zo en als ik niet juist uit die stilte kwam zou ik waarschijnlijk ook niet zo zijn geschrokken, maar 't maakte een diepe indruk op mij. Ze heeft me wel bewezen dat ik met mijn sleutel wel de juiste deur kon opendoen, want als je heel heel hard probeert, krijg je alle sloten open met eenzelfde sleutel hier in Thailand. Ik had eigenlijk zin om direct te vertrekken, maar besloot dat ik beter wat moest kalmeren voor ik een beslissing zou nemen. Ik ben dan maar Chaiya ingetrokken en daar ben ik nog een groepje mede-mediteerders tegengekomen en zij hadden een heel goed plan ! Ze waren van plan om die avond de trein naar Bangkok nog te nemen en dan morgen naar het concert van Sting te gaan (de winst is ten voordele van de tsunamislachtoffers). Ja, dat zag ik ook wel zitten, en kocht direct een treinticket richting BKK.
Vandaag zijn we dan naar Sting geweest. Het was heel goed ! We moesten wel heel lang in de rij staan om onze tickets die we op 't internet gekocht hadden af te halen. We waren juist op tijd binnen om Sting zien op te komen. 't concert duurde bijna 2 uur. En de sfeer was heel goed, vooral tijdens liedjes als "Roxanne" en "Englishman in New York". Het enige wat ik wel spijtig vond is dat een heel aantal van mijn mede-mediteerders alles wat we geleerd hadden in Suan Mokkh direct overboord gooiden en zich ladderzat zuipten. Gelukkig waren we er toch nog enkelen die net als ik wat nuchterder waren ...

Tuesday, January 11, 2005

Break the silence ...




First of all, Happy New Year !!
Here i am again, after ten days of seclusion in an ashram. Finally I can talk again, sleep in in the morning, eat as much as I want, listen to music and read. I have to admit that I didn't have any problems not doing all these things, it was a lot easier than I thought. So I can always become a nun if it doesn't work out in graphic design for me ;-) The hardest thing was the meditating itself. The first day I had to change my position after 5 minutes, my knees hurted soo much ! But slowly it got better and then you are confronted with the monkey in your brain. It's so hard to only follow your breath and nothing else. Every day went better and better. Yesterday I could even sit for 45 minutes, without moving or opening my eyes at all. Keeping track of your breath is still difficult though.
I had a very limited knoledge of buddhism, what you learn in high school is so incompleet ! I learned a lot during the dhamma talks, about dhukka, suffering and the non-self. But I have to admit that it's not so easy to simply agree with what they say. After 10 days I did understand them more and more.
I learned something else too in Suan Mokkh. That is that I don't need 10 days of silence to get my head this calm and relaxed. I think that after those 7 days of yoga I was a lot more relaxed than after 10 days of meditation. And while doing yoga I could listen to music, read and speak ...




Eerst en vooral, Gelukkig Nieuwjaar !!
Hier ben ik weer, na tien dagen afgezonderd te zijn geweest in het klooster. Eindelijk mag ik weer praten, uitslapen, eten zoveel ik wil, luisteren naar muziek en lezen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet zoveel problemen had met al die dingen niet te mogen doen, veel minder dan ik had gedacht. Ik kan dus altijd nog non worden als het niet lukt in de grafische vormgeving ;-) Het moeilijkste zelf is het mediteren. De eerste dag moest ik na elke 5 minuten van houding veranderen, amai wat deden mijn knieen pijn ! Maar langzaam aan ging het beter en dan wordt je geconfronteerd met "the monkey in the brain", 't is zo moeilijk om enkel op je ademhaling te letten en op niets anders. Maar elke dag ging beter en beter. Gisteren kon ik zelfs 45 minuten zitten, zonder ook maar enigzins te bewegen of mijn ogen open te doen. Het letten op de ademhaling blijft nog steeds moeilijk.
Ik had ook een heel beperkte kennis van het boeddhisme, wat je in 't secundair leert is zo onvolledig ! Ik heb veel bijgeleerd tijdens de dhammatalks. Over dukkha, het lijden van de mens en over de non-self. Maar ik moet toch toegeven dat 't niet zo simpel is om zomaar akkoord te gaan met die dhamma, bv dat blij zijn ook lijden is enzo. Maar naar het eind van de tien dagen begon ik toch meer en meer te begrijpen wat ze bedoelen.
ik heb ook iets anders geleerd in Suan Mokkh, nl. dat ik helemaal geen tien dagen van stilte nodig heb om mijn hoofd in deze rustige en stille toestand te brengen. Ik vind nl. dat ik na 7 dagen yoga veel rustiger was dan na 10 dagen mediteren. En daar mocht ik wel spreken , muziek beluisteren, eten, ...