Sunday, October 31, 2004

Back to the land of a thousand smiles




This morning I took the bus from Vientiane to Nongkai. Today I stay at the Mut Mee guesthouse. It's kind of an oasis, quiet and coasy and the personnel is really friendly. I met the owner, Julian, an englishman, a few days ago in Pon Pisai. I saw that they have yoga courses here. Maybe I'll come back in december, cause tomorrow I go to Lampang (near Chiang Mai) where I will meet my parents,haven't seen them for 2 months. They should arrive in Bangkok today.

Vanmorgen heb ik de bus vanuit Vientiane terug naar Nongkai in Thailand genomen. Vandaag blijf ik in de Mut Mee Guesthouse in Nongkai, 't is echt een soort oase, rustig en heel gezellig en supervriendelijk personeel. Ik had de eigenaar Julian, een engelsman, enkele dagen geleden in Pon Pisai ontmoet. Ik zag zojuist dat ze hier ook cursussen Yoga doen, misschien moet ik dus nog eens terugkomen in december of zo, want morgen vertrek ik naar Lampang ( in de buurt van Chiang Mai) waar ik mijn ouders na 2 maanden nog eens zal zien. Ze zouden normaal gezien vandaag in Bangkok moeten aankomen.

Saturday, October 30, 2004

Festivalitis





So you arrive in Vientiane after the Fireball festival in Pon Pisai and, of course, there's a festival going on here too. And it's a lot bigger than the one in Pon Pisai. It's all to do with teh end of the buddhist lent and full moon. Yesterday evening there was a huge fair / market and they let these little boats with candles float on the Mekong, very beautiful. They also do this in Thailand at the Loy Kratong festival, next full moon.
Today there are boatraces and I think the fair is going on tonight as well.
Yesterday there was a guy who thried to steel my wallet., at a place were there were almost no people. I went to look at the little boats on the mekong, and when I walked back to the fair, a guy who walked behind me tried to put his hand in my bag. Apparently he didn't see that I had my hand on my bag ! When I looked at him very angry, he ran away quickly.
And this morning when I went to buy croissants the man only gave me back 1000 kip in stead of 4000 kip. I don't think it was an honoust mistake, I think he really did it on purpose. Yeah, my first impression of the Lao people is not so great. they seem to be not so friendly as thai people and they smile a lot less...
But it's not all bad here. Today I met some nice people, they wanted to practise their english with me. And there were some monks that that tried to hit on me. They were only novices, so I guess they are alowed to do that, cause they're not real monks. They were calling "you are beautiful" and "do you have a boyfriend?"


Dan kom je na het Fireballfestival in Pon Pisai in Vientiane, en wat blijkt, ja, hier is ook een festival aan de gang, en veel groter dan dat van Pon Pisai. Het heeft natuurlijk allemaal te maken met de boeddhistische vastenperiode die nu juist gedaan is en de volle maan. Gisteren was er 's avonds een grote kermis / markt en men liet kleine versierde vlotjes met kaarsjes op de Mekong varen, heel mooi. Dat laatste gebeurt in Thailand ook tijdens het Loy Kratongfestival bij de volgende volle maan. Vandaag zouden er overdag bootraces zijn en ik vermoed dat er 's avonds diezelfde markt weer is.
Helaas was er gisteren een jongen die mij probeerde te bestelen, en dan nog op een plek waar bijna geen volk was. Ik was naar de vlotjes op de rivier gaan kijken, en op de terugweg probeerde de jongen die achterliep zijn hand in mijn tas te steken ! Blijkbaar had hij niet door dat ik mijn hand op mijn tas hield. Toen ik heel boos naar hem keek, liep hij snel weg.
En dan vanmorgen toen ik croissants ging kopen gaf die man mij maar 1000 kip terug ipv 4000, ik denk niet dat 't een vergissing was, maar dat ie mij gewoon wilde afzetten ...
Ja, mijn eerste indruk van de Laotiaanse mnsen is toch niet al te positief, ze zijn ook over 't algemeen een stuk minder vriendelijk dan de Thaise mensen, en ze lachen hier veel minder ...
Maar 't is gelukkig niet al kommer en kwel, ik heb vandaag ook al heel vriendelijke mensen ontmoet, mensen die hun engels met mij willen oefenen en zelfs monikken die mij probeerden te versieren ! 't waren wel maar novicen, dus ik veronderstel dat zij dat wel mogen, want zij zijn nog geen echte monikken. Maar ze riepen maar van "you beautiful" en "do you have boyfriend ?"

Friday, October 29, 2004

Laos




My visa expired yesterday (yes, I've been in Thaliand for two months already), so I left Pon Pisai this morning to go directly to Vientian in Laos. Luckily the Thai autorities didn't make any problems about my visa that expired yesterday.
Laos looks a lot like Thailand, the biggest difference seems to be that they drive on the right side of the road, here. Vientiane is, I think, the biggest town in Laos, but it's still very small compairing to thai towns. Another difference is the money, they use Kip here, 20 euro or 1000 baht is about 264000 kip, not so easy to calculate. Another thing which is really nice is that they have french bread and croissants cause Laos used to be a french colony.
I visited 2 tempels today. One was really impressive. The tempels are not as colorful as in thailand, they look a lot more worn. One temple had thousands of little holes in the wall with everytime 2 little buddhas in the holes.





Aangezien mijn visum gisteren al vervallen is ( jawel, ik zit nu al 2 maanden in Thailand ), ben ik vanmorgen direct uit Pon Pisai via Nongkai naar Vientiane in Laos vertrokken. Gelukkig maakten de Thaise autoriteiten er geen probleem van dat mij visum gisteren al vervallen was.
Laos lijkt heel veel op Thailand, 't grootste verschil is misschien wel dat ze hier aan de rechterkant van de weg rijden ipv links. Vientiane is, denk ik, de grootse stad van Laos, maar is naar Thaise normen toch heel klein. En nog een groot verschil is het geld, men betaalt hier met Kip, 20 euro of 1000 baht is gelijk aan 264000 Kip, begin dat maar eens om te rekenen .
En wat ook leuk is aan Laos is dat er hier goed frans brood te krijgen is, en koffiekoeken, want Laos is ooit een franse kolonie geweest.
Ik ben vandaag 2 tempels gaan bezoeken, waarvan eentje heel indrukwekkend was. De tempels waren niet zo kleurrijk als die in Thailand, maar veeleer vervallen, al is dat wat overdreven, en dus sfeervoller. Een tempel had duizenden kleine nissen in de muren, waar telkens 2 kleinde boeddhabeeldjes in stonden, heel mooi ...


Thursday, October 28, 2004

Pon Pisai - Naga Fireball Festival 2




From early in the morning it's been really bussy in Pon Pisai. People from all over Thailand are coming aspecially for the festival. And there are almost no tourists. According to our little guides yesterday the festival should start at 6PM, untill 10PM. There should be around 100 firebells, as big as an egg, coming out of the river. They believe it's the Naga-snake, that lives in the mekong, who does it. Around 6 we were waiting, excited, at the river untill something would happen. Some people were lighting fireworks or sending lampoons up to heaven... Around 7PM some beautiful, with light decorated, boats started going up and down the river, finally something was happening ! Unfortunately there were only five boats or so, and they were so slow that it took untill 9.30PM to see them all. We kept on waiting but nothing happened. At 10PM we had to conclude that there were no fireballs this year. Luckily we still had a great time with all the other peace-corps volunteers that were also staying at Shayna's...



Vanaf 's morgens vroeg is het al superdruk in Pon Pisai. Mensen vanuit heel Thailand komen speciaal naar hier. En er zijn bijna geen toeristen. Volgens onze kleine gidsen van gisteren zou het fesival om 6 uur moeten beginnen, tot 10 uur. Er zouden dan ongeveer 100 vuurballen, ter grootte van een ei uit de rivier moeten komen. En ze geloven dat de Naga-slang, die in de Mekong woont, erachter zit. Rond 6 uur zitten we dus vol spanning aan de rivier te wachten tot er iets gebeurt. Sommig mensen steken alvast wat vuurwerk af, anderen laten lampionnen naar de hemel vliegen ... Rond 7 uur beginnen ze de boten met prachtige lichtversieringen over de rivier te laten varen, eindelijk gebeurt er iets ! Helaas zijn er maar een 5-tal boten en varen ze zo langzaam dat we ze pas tegen half tien allemaal hebben gezien. Voor de rest zitten we maar te wachten en te wachten, er gebeurt niks Om tien uur moeten we helaas besluiten dat er dit jaar geen vuurballen uit de rivier zijn opgekomen, tenzij het dat vuurwerk moest geweest zijn dat ze af en toe van de boten schoten, maar dat was nogal duidelijk dat die niet echt uit de rivier kwamen. Ja, wat een teleurstelling. Al een geluk dat het al bij al nog gezellig was doordat een hele bende peacecorpsmedewerkers ook bij Shayna logeren.

Wednesday, October 27, 2004

Pon Pisai - Naga Fireball Festival

We arrived in Nongkai with the bus. I even got to sleep quite ok, cause I had two places. The first foreigner we saw in Nongkai, was Alicia, the peace-corps volunteer from Bua Yai. She immediately invited us to do an english camp for one day in Pon Pisai, where the fireball festival is. The english camp was great fun. We didn't have to do anything. The children guided us around the town. At night the teachers took us out to diner ... The town is already getting completely ready for the festival tomorrow.

We zijn heelhuids met de bus in Nongkai geraakt. Ik heb zelfs redelijk goed geslapen. want ik had twee zitplaatsen . De eerste buitenlander die we in Nongkai zagen, was al meteen Alicia, de peacecorpsmedewerkster uit Bua Yai. Ze nodigde ons ook al meteen uit om vandaag nog een engels kamp van 1 dag te doen in Pon pisai, waar het Naga Fireball Festival plaatsvindt. Het engels kamp was heel leuk, we moesten eigenlijk niks doen, de kinderen namen ons mee om hun stad te laten zien. En 's avonds zijn we met de docenten lekker uit gaan eten ... Het stadje is zich al volledig klaar aan 't maken voor de grote overrompeling morgen, wanneer het festival plaatsvindt.

Tuesday, October 26, 2004

BKK

We're back in Bangkok. The bustrip was ok. We went to the trainstation immediately to get our tickets to Nongkai, but the trains were already full. And I was so stupid to stay in the taxi with our lugage so Cat and Katie could organise the tickets. Of course they walked straight into the arms of one of those fake Tourist Office people. They bought bustickets to Nongkai for 620 baht apiece, way too expensive of course, they should have cost around 300 baht max. I could have killed them, how stupid can you get ! And they were even very proud of how they went to a real TAT office, but the real TAT doesn't sell anything?!? So you see, never get somebody else to take care of your business ...
Tonight we take the bus to Nongkai, where there is the Naga Fireball Festivall on the 28th. The day after I will go to Laos for a few days to get a new visa.


We zitten weer in Bangkok. De busrit is meegevallen. We zijn direct naar het treinstation gereden om er onze tickets naar Nongkai vast te leggen, maar de treinen waren natuurlijk al volzet. Bovendien was ik zo stom om in de taxi te blijven zitten met onze bagage en de tickets te laten regelen door Cat en Katie. Ze liepen natuurlijk recht in de armen van 'n fake toeristeninformatiemens en hebben van hem bustickets gekocht voor 620 baht per stuk, veel te veel natuurlijk, ik denk dat 't normaal iets van een 300 baht had moeten kosten. Ik kon hun nek wel omwringen, hoe stom kan je zijn ! En dan zeiden ze nog heel trots dat ze die van een echt toerstenbureau hadden gekocht (maar die verkopen toch niks ?!?). Ja, zo zie je maar weer, je moet je zaken nooit door een ander laten regelen ...
Vanavond nemen we de bus naar Nongkai, waar er de 28ste 't Naga-firebalfestival is, en de dag erna vertrek ik voor enkele daagjes naar Laos, voor een nieuw visum ...

Sunday, October 24, 2004

Phang-nga 2




The boatttrip was really nice. We went through the mangrove forests, we visited islands with very impressive caves and we went to a muslim village. That village was very touristy though. And on our way back it started pouring again, I was soaking wet. Luckily we could take a shower at the travelagency where we booked our boattrip, before we would take the bus to bangkok. That bustrip will be an adventure, it's a second class aircon bus cause all the better buses and trains were full. I'm very tired of the boattrip, so I will probably don't have any problems sleeping.




De boottrip was heel tof. We zijn door mangrovebossen gevaren, hebben verschillende eilanden bezocht met heel indrukwekkende grotten en zijn naar een moslim paaldorp geweest. Dat laatste was helaas wel heel toeristisch. Op de terugweg begon het natuurlijk wel keihard te regenen, ik was doorweekt. Gelukkig mochten we een douche pakken bij het reisbureau waar we de boottrip boekten, voor we op de bus naar Bangkok stappen. Die bus zal trouwens nog een avontuur worden, 't is een 2de klas airconbus want alle betere bussen en treinen zijn al volzet. Gelukkig ben ik nu al heel moe van de boottrip en zal ik waarschijnlijk geen problemen hebben om te slapen

Saturday, October 23, 2004

Phang-nga

The vegetarian festival is finished. We said our goodbyes to Allison and Brendan, they also volunteered in Korat, and to their two friends, Nick and Rowan. We went to Phang-nga, about half an hour from Phuket, to take a boattrip in the national park tomorrow.

Het vegetarisch festival is afgelopen. We hebben terug afscheid genomen van Allison en Brendan, die ook in Korat vrijwilligerswerk deden, en hun twee vrienden Nick en Rowan. We zijn vertrokken naar Phang-nga, ongeveer anderhalf uur van Phuket, om er morgen een boottrip te doen in het nationaal park.

Friday, October 22, 2004

Phuket Vegetarian Festival 3



Today is the last day of the vegetarian festival. This morning there was another parade, this time there were some men who were hitting themselves with axes in their faces, how gruwsome !
In the afternoon we went snorkling at Kata Beach. This time I didn't get sunburned. At night we ate at a real, italian pizeria. Wow, that tasted delicious. It was very expensive for Thailand, I payed 150 baht (3 euro).
At night around 11PM there was the last parade. This one was without pierced men, but it had even more fire crackers. I don't get it that there aren't any people getting wounded during this festival, cause they throw these crackers at the peoples feet.


Vandaag is de laatste dag van het vegetarisch festival. Deze ochtend was er weer een optocht, deze keer waren er ook mannen die met bijlen op hun gezicht klopten, heel gruwelijk !
In de namiddag zijn we gaan snorkelen op Kata Beach. Deze keer ben ik niet verbrand
's avonds zijn we bij een pizeria gaan eten, een echte, met Italiaanse koks. Amai, dat was lekker. 't was verschrikkelijk duur, naar Thaise normen, ik heb zeker 150 baht betaald (3 euro )
's avonds rond 11 uur was er de laatste optocht, deze keer zonder gepiercte mannen, maar met des te meer firecrackers. Ik snap niet dat er geen gewonden vallen tijdens dit festival, want ze gooien die bommekes constant naar de mensen hun voeten.

Thursday, October 21, 2004

Phuket Vegetarian Festival 2




This morning we went to see the parade with men who had pierced their cheecks with swords, very impressive. There was also a lot of fire crackers, deafening ...
At night we went to see the fire walking. They kept us in suspense for a long time, we had to wait almost 2 hours before they started, but it was worth it. It was not just a thin layer of hot coals, it was at least 40 cm thick. And the coals were very hot, you could see the flames when somebody walked over them.





Vanochtend zijn we gaan kijken naar een van de optochten met mannen die hun wangen met zwaarden hadden gepierced, heel indrukwekkend. Er was ook veel chinees vuurwerk, oorverdovend ...
s' avonds zijn we naar 't over hete kolen lopen gaan kijken. Ze hebben ons lang in spanning gehouden, want we moesten bijna 2 uur wachten eer 't echt begon, maar 't was de moeite. 't was geen dun laagje hete kolen van een paar cm zoals ze dat bij ons doen, maar 't was een laag van minstens 40 cm ! En de kolen waren nog gloeiend heet, als er iemand over liep, waren er alweer vlammen

Wednesday, October 20, 2004

Phuket Vegetarian Festival




This morning we took the bus to Phuket. There's a vegetarian festival going on, that sounds very innocent, but it really isn't. The festival has already been going on for a few days and the further it gets, the more interesting it gets. The participants don't eat meat for 10 days and they wear white clothes, They do all kinds of parades, they pierce themselves with swords and everything else that could be used to pierce... They walk on fire and they climb up sharp blade-ladders. En that last thing, we went to see tonight. It happened at a chinese tempel (it's a chinese festival) and there were a lot of people watching. For once it was very handy to be tall in Thailand ...

Vanmorgen hebben we de bus naar Phuket genomen. Er is hier een vegetarisch festival bezig, en dat klinkt heel onschuldig maar dat is het zeker niet. Het festival is al enkele dagen bezig en naarmate het vordert wordt het interessanter. De deelnemers eten 10 dagen geen vlees en dragen witte kleren, maar ze doen ook mee aan allerhande optochten, ze piercen zich met zwaarden en andere dingen die in hun ogen ervoor kunnen dienen ... Ze lopen over hete kolen en ze klimmen op messenladders. En dat laatste zijn we vanavond gaan bekijken. Het gebeurde allemaal bij een chinese tempel (dit is een chinees festival), er was gigantisch veel volk. Voor een keertje was het handig om groot te zijn in Thailand ...

Monday, October 18, 2004

Tiger Cave Tempel



Today we took the boat back to Krabi Town. It was very hard to carry my backpack, cause all the weight falls right on my hips, exactly where I'm sunburned the most. But I did it.
In the afternoon we visited the Tiger cave Tempel. It's a temple where there used to be a tiger in a cave. But now the most interesting thing to do is to climb the 1200 steps up the mountain to see the huge buddha and of course the beautiful view ... It was torture climbing up the stairs with my athletic body, ahumm ;-) I think I needed to take a pause every 50 steps ! But I got there and it was worth it ! When we got down again, Katie wanted to take a picture of the monkies, but she had forgotten her camera up there ... I'm happy that it wasn't my camera cause I couldn't have climbed the stairs twice ...






Vandaag hebben we de boot terug naar Krabi Town genomen. 't was niet echt simpel om mijn rugzak te dragen, want al het gewicht komt juist op mijn heupen, net waar ik het meest verbrand ben. Maar 't is me toch gelukt ...
In de namiddag hebben we de Tiger Cave Temple bezocht. 't is een tempel waar vroeger een tijger in een grot zat. Maar nu is het vooral interessant om de meer dan 1200 trappen omhoog te beklimmen en de grote boeddha op de berg te gaan bekijken, en het mooie uitzicht natuurlijk ... Het was wel afzien om naar boven te klimmen met mijne fysiek. Ik denk dat ik om de 50 trappen een pauze moest inlassen Maar ik ben er geraakt en het was de moeite ! Toen we terug beneden kwamen en Katie een foto wou nemen van de aapjes, bleek dat ze haar camera boven had laten liggen ... Ben ik blij dat 't niet de mijne was want ik denk niet dat ik nog eens boven was geraakt ...

Sunday, October 17, 2004

snorkling






We went on a boat trip today, the four island boattrip and we went snorkling. It was fantastic ! The fishes are so beautiful ! This was a lot better than on Ko Phangan. But even though I put on sunblock multiple times, I got seriously sunburned on my back, right above my ass ... I think I will have to sleep on my tummy tonight ...

we zijn vandaag op een boottrip geweest, we hebben vier prachtige eilanden bezocht en zijn gaan snorkelen. 't was fantastisch ! Er zitten hier zo'n mooie vissen ! Dit was absoluut beter dan in Ko Phangan. Maar ondanks het feit dat ik me veelvuldig heb ingesmeerd met Sunblock 30, ben ik serieus verbrand op mijn rug, vooral juist boven mijn gat ... Ik denk dat ik vannacht maar op mijn buik zal slapen ...

Saturday, October 16, 2004

Raileh Beach again



Last night Cat and I took the nightbus to Krabi for only 260 baht. Katie went to Ranong to get a new visa and will join us soon.
It's a month ago that I was here first. And a lot has changed already. There are new guesthouses, and my favorite bar has moved and doesn't look so nice anymore. Luckily the coconutshakes are still great. The beach itself is still nice too of course.
At night I suddenly got a phone call, it was Katie, she had already arrived at Raileh Beach, we didn't expect it to be so soon , nice though ...


Vannacht hebben Cat en ik de nachtbus naar Krabi genomen voor slechts 260 baht! Katie is naar Ranong vertrokken om een nieuw visum te halen en komt ons zo snel mogelijk achterna.
't is een maand geleden sinds ik op Raileh Beach was, en er is al veel veranderd. Er zijn nieuwe guesthouses, en mijn favoriete bar is verhuisd en ziet er niet meer zo tof uit. Gelukkig zijn de kokosnootshakes nog even goed. Maar 't strand zelf is natuurlijk nog even mooi
's avonds kreeg ik plots telefoon, bleek dat Katie al in Raileh was aangekomen, dat hadden we niet verwacht, zo snel ...

Thursday, October 14, 2004

to Bangkok

Last night I slept a lot better, we rented a few blankets, so I wasn't cold all night. I feel a lot better, but Temple is still very sick, so we left this morning to Bangkok when we got a lift from an American and a Norwegian guy.
Back at Kao San. It starts feeling like home ... Today we don't do anything special anymore, only getting better ...


Vannacht heb ik een stuk beter geslapen, we hebben dekens gehuurd en hadden dus geen kou vannacht. Ik voel me een stuk beter, maar Temple voelt zich nog altijd heel slecht, dus zijn we vanmorgen direct naar Bangkok vertrokken toen we een lift kregen aangeboden van een Amerikaan en een Noor.
Weer terug op Kao San Road, 't begint zelfs een beetje als thuis te voelen ... Vandaag doen we niks speciaal meer, enkel beter worden ...

Wednesday, October 13, 2004

Kao Yai 2



It was freezing last night, and the floor was very hard. I don't feel better, I think I have a throat infection. While the others went trekking to see several waterfalls, I hitch-hiked to only one waterfall. I got a ride from 4 nice Bangkokian ladies ... I layed in the sun for a few hours while I was waiting for the others to arrive, that felt good ! The waterfall is beautiful, it's the one from "The Beach".But I still feel sick, and Temple is sick now too ...

't was vannacht ijskoud en de vloer was keihard. Ik voel me helemaal nog niet beter. Ik denk dat ik een keelontsteking heb. Terwijl de anderen vandaag een trektocht gaan doen om verschillende watervallen te zien, zal ik me moeten beperken tot eentje, waar ik naar toe kan dankzij een lift van 4 Bangkokiaanse dames ... Ik heb me enkele uurtjes in de zon gelegd, terwijl ik op de anderen moest wachten, dat deed deugd! De waterval is prachtig. 't is die van in de Beach.
Maar ik voel me nog altijd niet echt goed, en ondertussen is Temple ook ziek ...

Tuesday, October 12, 2004

Kao Yai National Park

The last camp is finished. And four of us went to Kao Yai National Park. I don't feel that great, I'm ill. Yesterday we went to see a movie and the airconditioning was way too cold. So now my throat hurts.
We arrived late ate night, but just in time to stay at the dorms, where there are no beds, they only rent out these very thin mats.


Het laatste kamp is achter de rug. En we zijn met 4 man naar Kao Yai National Park getrokken.
Ik voel me een beetje ziekskes. We zijn gisteren naar een film gaan kijken en de airco stond er veel te koud, met als gevolg dat ik nu keelpijn heb.
We zijn laat op de avond in het park aangekomen, net op tijd om nog te kunnen logeren in de slaapzalen, waar er geen bedden zijn, superdunne matjes zijn er wel te huur.

Thursday, October 07, 2004

Bua Yai



Today we met Alicia in Bua Yai. She is one of the peace-corps volunteers and lives already for one and a half years in Bua Yai. She has invited us to stay at her house during our next camp.
At night we went out for diner in really nice restaurant.


Vandaag zijn we Alicia tegengekomen in Bua Yai. Zij is een peacecorps-medewerkster en woont al anderhalf jaar in Bua Yai. Ze heeft ons allemaal uitgenodigd om bij haar thuis te logeren, ook tijdens het volgende kamp. 's avonds zijn we met zijn allen lekker uit gaan eten in een gezellig restaurant.

Tuesday, October 05, 2004

English Camp 3 : going rural 2



This morning we were awakened at 4 AM. The Thai teachers apparently thought it was necessary to wake the children at that time to do some morning exercises. And they did it with very loud dance music ! I really wonder why they did it so early, breakfast was not even served untill 7.30 . At other camps the children also do morning exercises, but at 6 AM, and we don't have to wake up.
The camp is finished already. The closing ceremny was quite special, all the elderly and important people of the village came to bless us. Then a part of the volunteers went to another village to stay the night at a teacher's house. Cat, Allison, E and I went to Bua Yai, to stay there at a guesthouse untill the next camp. So we could escape all the attention we got all the time from all the teachers and locals and especially from Hunter. Hunter is really a bit psycho, give him a microphone and he will not stop talking, ever ... and he has e very annoying voice.


Deze ochtend zijn we rond vier uur wakker geworden. De Thaise docenten vonden het nodig om de kinderen dan al te wekken om ochtendgymnastiek te doen. En dat deden ze op super luide housemuziek ! Ik vraag me echt af voor wat dat goed is, 't ontbijt was pas om half acht. Op andere kampen doen de kinderen ook meestal ochtendgymnastiek, maar dan om 6 uur, en dan worden wij niet gewekt ...
Het kamp was vandaag alweer gedaan. Tijdens de sluitingsceremonie zijn we door alle belangrijke en oude mensen van het dorp gezegend. Daarna is een deel van de groep naar een ander dorp in de buurt gegaan om er de volgende nacht te blijven bij een thaise leraar. Maar Allison, Cat, E. en ik zijn naar het stadje Bua Yai gegaan om er in een guesthouse te blijven tot het volgende kamp, overmorgen, ook in Bua Yai. Om effe te escapen van al de aandacht die we kregen van de leraren, de plaatselijke bevolking en vooral Hunter, de plaatselijke contactpersoon. Hunter is echt een beetje gestoord, geef 'm een mirofoon en hij weet niet meer van ophouden ... en hij heeft een heel irritante stem

Monday, October 04, 2004

English Camp 3 : going rural



We left for another english camp, this time in a very small village, about an hour north of Korat. The english camp is a special occasion for the whole community. We have to teach children between the age of ten to twelve. Their english is very bad and they are very shy. When we are teaching the children really everybody from the village comes to look at us, from the little brothers and sisters to the grandparents. We will sleep in one of the classrooms tonight. And even though this is a very poor school, they provide us with the most elaborate meals. At night when the kids went to bed, a lot of teachers from villages closeby came over to practise their english with us. The only problem is that their english is so bad, that it's really hard to make a conversation with them...



We zijn weer op engels kamp vertrokken, deze keer in een klein dorpje ongeveer een uur ten noorden van Korat. Het engels kamp is een hele bijzondere gebeurtenis voor de hele gemeenschap. We moeten deze keer lesgeven aan kinderen tussen tien en twaalf. Hun engels is heel slecht en ze zijn heel verlegen. Terwijl we met de kinderen bezig zijn komt echt iedereen uit het dorp kijken, de kleine broers en zusjes tot en met de grootouders. We blijven hier in een klaslokaal in de school overnachten. En ondanks het feit dat dit slechts een arme school is, zorgen ze er iedere keer voor dat de maaltijden overweldigend zijn.
Tijdens de avond, na de kinderen waren gaan slapen, waren er een heel aantal docenten uit de naburige dorpen afgekomen om met ons hun engels te oefenen. Het enige probleem is dat hun engels ook zo slecht is dat je amper met hen kan praten ...

Friday, October 01, 2004

English Camp 2 : the ladyboys



Back at english camp again. This time with a city school and for three days. The children are very different than than the children of the first camp. They are unbelievably enthousiastic and not shy at all. They speak pretty good english. And there's a big group of ladyboys. We all had a great time ! Yesterday evening there was a show with sketches and miss-election. It was so funny ! There were 8 participants, but only one real girl. Some ladyboys are really good, you wouldn't even know they were boys ... It's really nice, cause they give all they can doing these sketches, they're not scared at all, I don't think anybody would laugh at them.
By now I really have laughing-muscle-ache. We also had to pose for a million pictures, and smiling all the time, cause everry kid wants to be in a picture with us. We even had to sign our names, yeah, being an english teacher in Thailand, it's a bit like being a rock star.
And something I forgot to mention. My name is not Ine at english camps, it's Super Tina ! cause Ine apparently means something bad (bitch) in thai. So they call me Tina and Super is the groupname of my group of kids.


We zijn terug op engels kamp, deze keer met een school uit de stad en voor drie dagen. De kinderen zijn heel anders dan die van de vorige school. Ze zijn ongelooflijk enthousiast en helemaal niet verlegen. Ze spreken behoorlijk goed engels. En er is een grote groep ladyboys. We hebben ons al heel goed geamuseerd. Gisterenavond was er een show, met toneelstukjes en o.a. een missverkiezing. Dat was zo grappig ! Bij de 8 deelnemers was er maar 1 echt meisje. Sommige van de ladyboys zijn echt supergoed, je zou niet eens weten dat ze jongens zijn ... Het toffe aan thaise kinderen is dat ze zich volledig geven bij zo van die opvoeringen, ik denk niet dat ze hier ooit iemand zouden uitlachen.
Ik heb ondertussen echt lachspierpijn. En dan moesten we vanmorgen nog voor ontzettend veel foto's poseren en maar lachen, want ieder kind wilde wel met ons op de foto. En we moesten ook handtekeningen uitdelen, ja zo leraar engels zijn in Thailand, 't heeft iets weg van rockster zijn
En nog iets wat ik vorige keer vergeten te zeggen heb. Op de engelse kampen heet ik niet Ine, maar Super Tina, want Ine heeft blijkbaar een slechte betekenis in 't Thais (bitch). Dus hebben ze me tot Tina omgedoopt en die Super is de naam van mijn groep kinderen